Bazen şehrin tepesine çıkıp uzun uzun şehri izliyorum. Şehrin kalabalıklığını dinliyorum. Yanıp sönen ışıkları görüyorum. İnsanların anlaşılmayan konuşmalarını dinliyorum. Ne kadar da çok insan var. Bu şehrin sokaklarında ne hayatlar yaşanıyor kim bilir? Gökyüzüne bakıyorum ne kadar da tertemizdi bulutlar. Kirli olanlar bizdik.Sahi biz ne vakit bu kadar kirlendik? Kalabalıklar arasında kaybolduğum oluyor bazen. Kötülüğün olduğu dünyada iyiyi bulmak için yolculuğa çıkmışım. Doğruyu aramak ne de güçmüş. Karşılaştığım yollar çıkmaz sokaktan başka bir yer değildi. Yönünü bulmaya çalışırken yorgun düşüyor insan, en sonunda bırakıveriyor kendini yollara. Yollar onu nereye götürürse götürsün o yolun sonunda bir yere varacağına emin. O yollarda türlü zorluklara göğüs gerip hala yoluna devam edebilmek kadar da güzel bişey yok. Kötülerin olduğu dünyada iyi olsan da iyi kalamıyor kimse. İyi olanlarda kayboluyor aralarında. Belki de beni bu yormuştur; iyi kalmaya çalışmak. Bu yüzden her zaman yaptığım gibi herkesten, herşeyden uzaklaşıp kendi köşeme çekiliyorum. Sıkıldım sahte samimiyetlerden. Sıkıldım göstermelik mutluluklardan. Ne diyordu şarkıda 'Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan, gökteki yağdı yine yerdekinde yakamoz var.
Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın. Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık.' Nasıl güzel tercüman oldu hislerime Sevgili Onurcan.
Kim bilebilir ki içimdeki yaraları?Boşver kimse bilmesin. Bilseler de kimse seni anlamayacak. Seni yaralamak isteyen insanlar olacak, yaranı deşmek isteyenler olacak. İşte her zaman yaptığım gibi bütün insanlardan kaçıyorum. Kimin ne söylediğini, konuştuğunu takmaz hale geldim. Beni bu hale insanlar getirdi. Çünkü insanlar görmez yaranı. Kimse senin o yarayı nasıl kapattığını bilmez, anlamaz.
Fakat kalbim o kadar kötülüğe rağmen hala o kadar iyilikle dolu ki. İnanıyorum bir gün herkesin içine iyilik dolacak.
Şunu unutmayın kötülerin olduğu bir zamanda yaşıyorsak eğer, bilmek gerekiyor ki hikayenin sonu daha gelmemiştir. Masalların sonunda da yazıldığı gibi iyiler daima kazanır.
Ama hepimiz biliyoruz ki 'Bazen kötüler bazen de iyiler kazanır. Çoğu zamansa hepimiz kaybederiz!
Bahsetme kimselere, yaramızda kalsın. Sığmadık şehirlere, şiirlere taştık.' Nasıl güzel tercüman oldu hislerime Sevgili Onurcan.
Kim bilebilir ki içimdeki yaraları?Boşver kimse bilmesin. Bilseler de kimse seni anlamayacak. Seni yaralamak isteyen insanlar olacak, yaranı deşmek isteyenler olacak. İşte her zaman yaptığım gibi bütün insanlardan kaçıyorum. Kimin ne söylediğini, konuştuğunu takmaz hale geldim. Beni bu hale insanlar getirdi. Çünkü insanlar görmez yaranı. Kimse senin o yarayı nasıl kapattığını bilmez, anlamaz.
Fakat kalbim o kadar kötülüğe rağmen hala o kadar iyilikle dolu ki. İnanıyorum bir gün herkesin içine iyilik dolacak.
Şunu unutmayın kötülerin olduğu bir zamanda yaşıyorsak eğer, bilmek gerekiyor ki hikayenin sonu daha gelmemiştir. Masalların sonunda da yazıldığı gibi iyiler daima kazanır.
Ama hepimiz biliyoruz ki 'Bazen kötüler bazen de iyiler kazanır. Çoğu zamansa hepimiz kaybederiz!
Yorumlar
Yorum Gönder