Yara Bandı

Bir gün yine çıkageldi ansızın tüm hüzünler. Eskilere dalıyorsun, düşünüyorsun düşünüyorsun..Bir zamanlar kalp ritmini hızlandıran ne varsa bir sızı olarak kalmış gönlünde. Kalbinin derinliklerine gömmüşsün acılarını. Yarayı koparıp atmazsan iyileşmez derler. Ama sen her seferinde kanatmayı seçmişsin. Kanattıkça acı çektin. Acısını en derinlerinde yaşamak istiyor insan, dibine kadar. Mutlu olmak için çabalamak yerine içindeki o acıyı yaşatmayı istiyor insan. Acısını diri tutmalı ki aldığı yaraları unutmamalı insan. Bazen yara bandı yapıştırır iyileşsin istersin. Ama bilmezlerki hava almayan yara iyileşmez. Yara bandı yapıştırılan kalp iyileşmez kabuk bağlamaz. Bırak kanasın, acısını akıtsın,kuruyana kadar. Günler geçtikçe kabuğunu bağlar. Sonra o kabuğu atar ama izi kalır. İnsanlar gibi.. Acıyı dibine kadar yaşamalı. Ama kimseyi yara bandı yapmamalı kendine insan. Yaralı bir kalp başka hiçbir kalbe iyi gelmez. Önce içinde ki kinini acısını akıtmalı insan sonra kabuk bağlamasını beklemeli. İzi orada kalır ama hep hatırlanır.
Ve insanın kalbi iyileşince yüreğini yeni yaralara hazırlamalı...